Programmer ชื่อ ถาวร ศรีเสนพิลา

ที่จริงตั้งใจว่าจะเขียนบลอกแค่อันเดียว แต่พอเขียนไปเขียนมาแล้วก็ัคันมือ เลยเขียนอีกอันนึงแล้วกัน สำหรับบลอกวันนี้ก็อยากขอบคุณแฟนที่แสนดี ที่คอยดูแลผมทุกอย่าง ในทุก ๆ วัน ไม่ว่าจะทำกับข้าวให้กิน ดูแลห้องพัก ซักเสื้อผ้า ล้างถ้วยชาม และทำงานบ้านทุกอย่างสารพัด แล้วก็ยังอ่านหนังสือให้ผมฟัง ทำให้ผมได้รับความรู้เสริมเข้ามาเรื่อย ๆ (น่ารักไหมล่ะ) ทำไมน่ะเหรอ ก็เพราะว่าผมทำงานครับ เขียนโปรแกรม เขาก็เลยอ่านให้ฟัง ส่วนมากจะเป็นหนังสือประวัติคน หนังสืออื่น ๆ ฟังให้จรรโลงใจ ได้แนวคิด

วันนี้ฝนตกหนักมาก ตกตั้งแต่เช้า จนถึงตอนนี้ก็ยังตกอยู่อีก ผมอยู่อย่างหิวข้าวออกไปไหนไม่ได้ เพราะกลัวฝน จนในที่สุดก็ทนไม่ไหวช่วงดึก ๆ เดินไปเซเว่น เปียกเล็กน้อย แต่ก็ยังดีได้ขนมแล้วก็มาม่า พอสมควร เพื่อเป็นเสบียงไว้ตุนยามคับขัน ขณะเดียวกันผมก็กำลังเขียนโค้ดโปรแกรม ระบบซ่อมบำรุงรถ ใกล้เสร็จแล้วเหลือแค่เพียง 2 report เท่านั้น ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด พรุ่งนี้ก็เสร็จครับ ปัญหาก็คือ พรุ่งนี้ผมต้องไปสอนที่วิทยาลัยการอาชีพวาริน แต่ก็เอาเหอะ เป็นอาทิตย์สุดท้ายแล้วล่ะ นี่ก็ปลายเดือนสิงหาคมแล้ว จะหมดไปอีกปีแล้วสินะ ชีวิตเดินหน้ามามากทีเดียวถ้านับจากต้นปีก็คงได้เห็นเรื่องราว ที่ผมผ่านพ้นสิ่งต่าง ๆ มา กระทั่งถึงวันนี้ ล้มแล้วล้มอีก สุดท้ายแล้วก็ผ่านมันมาได้ วันนี้ได้เข้าดูเว็บต่าง ๆ ได้พบเห็นเว็บที่เขาทำหนังสือด้านคอมพิวเตอร์ขาย ก็ได้พบว่าเขามีสินค้าเยอะแยะไปหมดจนผมเทียบไม่ได้เลยครับ แล้วจะทำอย่างไร ผมมานึกคิดให้ดี ๆ ก็มีหนทางอยู่ นั่นคือต้องปักหัวใจไว้บนแผ่นหิน แล้วสู้ ทำให้ถึงที่สุด ไม่มีคำว่าทำไม่ได้ ถ้าเรายังไม่ลงมือทำให้เต็มกำลัง เอาล่ะ สลักข้อความไว้บนหัวใจตัวเอง ว่าจะทำหนังสือให้ได้ 10 เ

เมื่่อคืนเข้านอนตี 2 กว่า ๆ และก็หลับสนิทไปพักนึง ยุงมาจากไหนไม่รู้กัดผมจนเละ ปวดแสบปวดร้อนตามตัว ทั้งแขน ขา มือ และส่วนต่าง ๆ ก็เลยลุกขึ้นมาเอาไม้ตียุงแกว่งเล่นไปมาในห้องนอน ได้ยินเสียงแป้ะ ๆ ๆ ๆ ตายไปหลายตัวเลยครับ จากนั้นก็นอนห่มผ้าให้สนิท แต่ยุงก็ไม่วาย พากันมากัดจนได้ เล่นเอานอนไม่หลับทั้งคืน เอามาเอาไป เฮ้ย มันอะไรกันนักหนาวะเนี่ย เลยลุกขึ้นมาอาบน้ำ นั่งเล่นเนตดีกว่า (ลุกมาตอนตี 5 45 นาที) ไม่ไหวจริง ๆ เลยยุงเยอะมาก ไม่รู้จะแก้ไขยังไงได้ คงต้องได้หามุ้งมาครอบจริง ๆ นั่นแหละ ไม่งั้นนอนไม่ได้ไปอีกนาน เช้าวันนี้ก็ว่าจะไปซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้ง แล้วหาร้านกินโอวัลติลยามเช้าอุ่น ๆ ซักแก้ว จากนั้นค่อยเข้าไปทำงาน แต่ก็นะ นี่ก็ใกล้จะ 7 โมงแล้ว ไม่รู้จะทำอะไรเลยเข้ามาระบายซักหน่อย เดี๋ยวต้องไปแต่งตัวแล้วล่ะ ทีแรกว่าจะนั่งเขียนโปรแกรมซักหน่อย แต่ไม่ไหว หิวข้าวครับ วันไหนตื่นเช้าจะหิวข้าวเป็นพิเศษ แต่ถ้าตื่นสายดันไม่หิว แปลกดี ไว้มีเวลาจะลองค้นหาคำตอบดูว่าเป็นเพราะอะไร

ด้วยเหตุว่าเมื่อวานไปแข่งปิงปอง เลยกลับมาดึก แถมพอกลับมาก็ยังเขียนโค้ดต่ออีก (ระบบงานวิชาการโรงเรียนแห่งหนึ่ง) จนเกือบเช้าถึงนอน ทำให้วันนี้ (วันแม่แห่งชาติ) ผมตื่นสายมาก ๆ เกือบจะบ่ายโมง แม่คงรอดูหน้าลูกชายแล้วล่ะ ผมก็เลยรีบอาบน้ำ แต่งตัว และไปหาแม่ พร้อมกับได้กดเงินมามอบให้แม่จำนวนหนึ่ง (10,000 บาท) ถึงแม้ว่าจะไม่ได้มากมายเหมือนที่หลาย ๆ คนสามารถมอบให้ได้ แต่ก็เป็นที่ผมภูมิใจอย่างยิ่ง จากนั้นก็ไปหายาย มอบให้ท่านอีก 2,000 บาท อยู่พูดคุยถามไถ่ คุยกัน นานพอสมควร กระทั่งอากาศเริ่มเย็น ผมก็กลับห้องพัก (ห่างจากบ้านไม่มากนัก) เพื่อเริ่มทำงานต่ออีก ตั้งใจไว้ว่าวันหยุด 3 วันนี้จะทำระบบงานวิชาการให้เสร็จ นี่แหละครับ ชีวิตโปรแกรมเมอร์ บ่อยครั้งที่เราต้องใช้เวลาในวันหยุด เพื่อสร้างชิ้นงาน และบ่อยครั้ง ที่เอาเวลานอนมาสร้างชิ้นงาน แต่นั่นก็ไม่ใช่ประเด็น ประเด็นก็คือ มันคือหน้าที่ที่ต้องทำครับ เพราะรับงานเขามาแล้ว ก็อยากทำให้เสร็จโดยไวที่สุด ยิ่งไวยิ่งดี เพราะว่ามีโปรเจกรออยู่ตรงหน้าอีกจำนวนมาก (มหาศาล) ก็เลยเร่งซักนิด เพื่ออนาคตของตัวเอง และครอบครัว ผมเคยได้ยินเพลงหนึ่ง ซึ้งใจมาก มีถ้อยคำ

หลายวันมานี้ผมได้เริ่มแจกโปรแกรมต่าง ๆ บนเว็บ pingpongsoft.com ซึ่งก็เป็นโปรแกรมที่เขียนมาเองครับ มีทั้งแจกโค้ด และแบบแจกเฉพาะโปรแกรมเฉย ๆ เป็นการสร้างปรากฏการณ์ใหม่ ที่ตัวเองก็ยังไม่เคยทำมาก่อน แจกแบบไม่คิดอะไร และไม่หวังอะไร ขอเพียงมีคนเข้ามาเยอะ ๆ นำไปใช้ นำไปพัฒนาต่อ และเกิดเป็นชุมชนขึ้นมาได้ เพียงเท่านี้ก็มีความสุขแล้วครับ เริ่มจากประมาณ 4 - 5 วันก่อน นับมาถึงตอนนี้ มียอดดาวโหลดแล้วกว่า 300 และสมาชิกร้อยกว่าคน ไม่ถือว่ามาก ถ้าเทียบกับเว็บใหญ่ ๆ หลายแห่ง แต่สำหรับเว็บแห่งนี้ที่ร้างมานาน อยุ่แบบเงียบเหงามาสองปีกว่า ถือได้ว่านี่คือเรื่องที่น่าตื่นเต้นที่สุด ไม่ใช่สิ ตื่นเต้นแบบสุด ๆ เลยต่างหากล่ะครับ นี่อาจนำไปสู่สิ่งยิ่งใหญ่ที่คาดไม่ถึง (และยังไม่เคยคาด) ก็เป็นไปได้ครับ แม้ว่าโปรแกรมที่แจก เป็นเพียบระบบเล็ก ๆ ที่ทำอะไรไม่ได้มาก แต่ มันไม่สำคัญหรอกครับว่าไอ้สิ่งที่แจกมันใหญ่ หรือเล็ก ครบถ้วน หรือขาดหาย สำคัญที่ว่า ชนะใจคนได้มากน้อยแค่ไหน ต่างหาก ผมก็มีเป้าที่ตั้งไว้เล่น ๆ ในใจ ปี 2012 นี้ขอเป้าตามนี้ครับ (ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร) ยอดสมาชิก 1,000+ ยอดดาวโหลด 5,000+ ยอดเยี่ยมชม 1