หากมีเงิน 10 ล้าน ผมอยากทำอะไร
เป็นเวลาหลายปี ที่ผมเฝ้าครุ่นคิดถึงบางเรื่องราว...
เป็นเวลาหลายคืนต่อเดือน ที่ผมฝันถึงใครคนหนึ่ง บ่อยมาก บ่อยเสียจน ผมอดสงสัยไม่ได้ว่า ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น คนคนนั้นผู้มีความผูกพันธ์กับผมอย่างลึกซึ้ง ทุกความทรงจำ ทุกความรู้สึก ตั้งแต่วันที่ผมลืมตาขึ้นมาดูโลก ผู้ซึ่งเป็นเพื่อนเล่นในวัยเยาว์ ผู้คอยดูแล พร่ำสอน และเป็นทุกอย่างตลอดเวลา
คุณตา...
ผู้ชายที่ผมผูกพันธ์ยิ่งกว่า พ่อ และแม่ แท้ๆ ของผมเอง..
ผมฝันถึงคุณตาบ่อย ๆ บางทีก็ติดต่อกันหลายวัน ผมคิดถึงท่านเหลือเกิน ในวัยเยาว์ผมได้ใช้เวลาอันแสนมีค่าของผม หมดไปกับห้องเรียนที่กักขังความคิด ร่างกาย และเวลาของผม นอกจากนั้นแล้วผมก็ยังเอาเวลาของผมหมดไปกับการเล่นแบบเด็ก ๆ ไม่ว่าจะเป็นเล่นเกมส์ ไปเที่ยว ไปตีปิงปอง
หารู้ไม่ว่า "เวลา" นั้นมีค่าสักปานใด...
กระทั่ง วันที่ต้องเสียคุณตาไป นั่นล่ะ ผมจึงได้รู้ว่า ผมไม่ได้ใช้ "เวลา" ไปกับคุณตาเลย และนั่นคือร่องรอยบาดแผลทางจิตใจที่ไม่มีวันรักษาได้ วันสุดท้ายที่ผมเห็นคุณตา ใช่แล้ว ผมกำลังเล่าถึงภาพวันนั้น ผมขึ้นมาบนบ้านเห็นคุณตาหนาวมาก ห่มผ้าหลายผืน เอาที่นอนมาทับก็ยังสั่นสะท้านอยู่ ใจผมรับรู้ได้ว่า นี่อาจเป็นวันสุดท้ายแล้วที่จะได้พบกัน ผมรีบบอกแม่ และพาคุณตาไปยังโรงพยาบาลอันแสนห่างไกลจากบ้าน หลายสิบกิโล
ตี 5 วันต่อมา คุณตาเสียชีวิต ที่โรงพยาบาล...
ไม่มีถ้อยคำใด ที่จะเอื้อนเอ่ยถึงความรู้สึกนั้นของผมได้ ผมจำภาพทุกอย่างได้แม่นยำ ที่จำไม่ได้ก็เพียงประโยคบอกลาก่อนกลับบ้าน และปล่อยคุณตาไว้ที่โรงพยาบาล "เพียงลำพัง"...
วันเวลาผันผ่านไป 12 ปี จากเด็กชายผู้ไร้เดียงสา บัดนี้ได้กลายมาเป็น เจ้าของธุรกิจ CEO ใหญ่ ที่มีรายได้เดือนละหลักแสน มีเวลา มีเงิน มีความรู้ และมีคนนับหน้าถือตา แต่ทว่า...
ไม่มีผู้ชายคนนั้นอยู่ข้าง ๆ อีกแล้ว...
หากว่าเงิน 10 ล้าน สามารถซื้อเวลาให้ผมได้อยู่กับคุณตาแม้เพียง 1 ชม. ผมก็ยินดีที่จะทำทุกอย่าง เพื่อหาเงินจำนวนดังกล่าวมาให้ได้ แม้จะถูกมองว่าเป็นเรื่องไร้สาระ หรือ "บ้า" ที่จะเอาเงินจำนวนมากมาแลกความสุขเพียงนิดเดียว แต่คุณรู้ไหม ความสุขเพียงนิดเดียวนี้ก็ทำให้ชีวิตของคนคนหนึ่ง อยู่ได้อย่างมีความหมาย และมีความสุขไปตลอดชีวิตของเขา
ไม่มีความเจ็บปวดใด ๆ เทียบเท่า การจากกันโดยไม่ได้กล่าวแม้แต่คำร่ำลา และไม่รู้เลยว่า นั่นคือ "วันสุดท้าย"
บันทึกสีเทา
CEO: pingpongsoft.com, CEO: javathailand.com
[ถาวร ศรีเสนพิลา]
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น