ความจริงของผม ที่หลายคนไม่รู้

ความจริงที่หลายคนไม่รู้เกี่ยวกับตัวผม

อย่างที่เพื่อนๆ ของผมรู้กันดีครับ ในชีวิตนี้ ผมเคยเรียนจบพร้อมเพื่อนแค่ครั้งเดียวเท่านั้น คืออนุบาล 3 ทำไมน่ะเหรอ

ตอนประถม ไม่รู้เป็นห่าอะไร ผมจบช้ากว่าเพื่อน ไปหลายวันเลย เป็นข้อผิพลาดทางผลการเรียนที่แปลกๆ สอบตกเยอะไปมั้ง

ส่วนมัธยมต้น ไม่จบ เพราะติด 0 มากเกินไป แก้ไม่ทัน ก็เลยดับฝันของการไปเรียนเทคนิค สาขาช่างยนต์ ทันที สรุปเลยเรียนต่อ ณ โรงเรียนแห่งเดิม

เข้ามัธยมปลาย คราวนี้ฟาด 0 ไปทั้งสิ้น 47 ตัวก็เลยจบช้ากว่าเพื่อนๆ ไปอีกถึง 2 เดือน ตอนนั้นเรียกได้ว่า จบเกือบเป็นคนสุดท้ายของโรงเรียนละ ชีวิตก็เลยพลิกผันให้มาเรียนสายอาชีพ

ระดับ ปวส. ติด 0 อีกตัวหนึ่ง คะแนนเก็บผ่านละ ก็เลยไม่ส่งรายงาน ผลคือติด 0 ทันทีและอาจารย์ไม่ให้แก้ จนสุดท้าย เรียนไม่จบพร้อมเพื่อน วันนั้นอายมาก เลยไปหลบที่ห้องสมุด เพื่อนมากมายหัวเราะ ถากถาง ส่วนแฟนผมได้เกียดนิยม อันดับ 1 ด้วยเกรด 4.00

มาระดับ ป.ตรี เรียนได้ 2 เดือนลาออก ไปทำงาน ตามความฝันของตัวเอง แล้วค่อยมาเรียนอีกทีในภายหลัง ขณะนั้นเพื่อนมากมาย ก็หาว่าผมบ้า และคิดผิดอย่างที่สุด

สุดท้ายมาเรียนต่อ ป.ตรี ก็ไม่จบอีกตามเคย ติดโปรเจก และติด F วิชาคณิตศาสตร์ วิชานี้ติดแล้วติดอีก ลงเรียนกี่รอบก็ไม่เคยผ่าน ส่วนโปรเจคเขียนโค้ด 3 ปีเต็มๆ กว่าจะผ่านพ้นไปได้

ผมล้มเหลวในโลกแห่งการศึกษามาโดยตลอด ต้องบอกว่า ผมล้มเหลวในระบบการศึกษาต่างหากล่ะ เพราะนอกห้องเรียน ผมได้ไปศึกษาค้นคว้า ในสิ่งที่ผมรัก และสิ่งที่ผมสนใจอยากรู้ ถึงขั้นไม่ไปสอบ ไม่เข้าเรียน ทำให้ผมรู้อะไรมากมายเกินกว่าที่ห้องเรียนจะสามรถมีให้ผมได้

วันนี้ผมเป็นเจ้าของกิจการเล็กๆ เขียนโปรแกรมขาย มีรายได้พออยู่พอกิน จ่ายเงินเดือนลูกน้อง และทีมงานได้ถึง 4 ชีวิต

โลกเรา มันไม่มีอะไรมาวัดได้หรอกว่า คุณล้มเหลวในสิ่งนี้ แล้วชีวิตคุณจะล้มเหลวตลอดไป และมันก็ไม่ใช่ว่าคุณเก่งที่สุด แล้วชีวิตจะประสบความสำเร็จ

เท่าที่รู้ ผู้ประสบความสำเร็จ คือคนที่ทำงานหนักอย่างมีความสุข หลงใหลในสิ่งที่ทำอยู่ และผูกพันธ์กับสิ่งนั้น แทบจะทุกลมหายใจ ถึงขั้นยอมสละสิ่งต่างๆ ได้เพื่อมัน ไม่ว่าใครจะบอกวาเขาบ้า หรืออะไรก็ตาม