โลกของคนว่างงาน

ที่จริงแล้วผมก็มีแนวคิดที่อยากจะเขียนเรื่องราว เรื่องเล่าของผม หลังจากที่ "ว่างงาน" มาแล้วตอนนี้ 3 ปีครึ่งครับ แต่มันมีเรื่องราวมากมายเต็มไปหมด ที่ผมอยากจะเล่าให้ฟัง จนไม่รู้จะเริ่มต้นจากตรงไหนดี

ผมขอเริ่มจากจุดเล็กๆ ก่อนก็แล้วกันครับ
ผมเองก็เหมือนหลายคน อยากมีงานทำที่ดี มีเงินเดือนมากๆ งานสบาย และตัวเองมีความสุขที่ได้ทำ มีเงินเก็บซักก้อน แน่นอนครับ ผมก็อ่านหนังสือ ฝึกเขียนโปรแกรม ทำงานสารพัด เพื่อให้ตัวเองเก่งพอจะมีงานทำดีๆ ได้

เวลาผ่านไป ผมเปลี่ยนงานแล้วหลายอย่าง ทำงานมาสารพัด เขียนโปรแกรมจนไม่ได้หลับนอน และก็อย่างที่คิดนั่นแหละครับ มีบริษัทมากมายติดต่อมา เพื่อให้ผมไปทำงานด้วย สัญญาจะให้เงินเดือนเยอะๆ ให้สวัสดิการที่ดี ให้โน่นนี่นั่น โบนัสบ้าง อะไรบ้าง และสัญญาจะให้อะไรอีกเยอะแยะไปหมด

ผมได้คำตอบแล้วว่าโลกฝั่งนี้ ให้เงินเดือน ให้สิ่งต่างๆ ได้สารพัด และเขาก็ให้ได้จริง
แต่โลกอีกใบล่ะ ที่ผมไม่เคยไปสัมผัสเลย มันคือโลกของ "คนว่างงาน" ผมนึกสงสัยในใจแล้วล่ะว่า ในโลกเรามีคนว่างงาน ตกงาน กันเป็นหลายล้านคนทั่วโลก มันดียังไงนะ ทำไมคนเราถึงได้ว่างงานกันขนาดนั้น

เอาล่ะครับ ผมหาคำตอบได้ว่า มันไม่ได้สัญญาจะให้อะไรกับเราได้แบบโลกฝั่งแรกหรอกครับ มันมีเพียงแค่อย่างเดียวที่จะให้เราได้ นั่นก็คือ "อิสระภาพ"

ผมเป็นคนหนึ่งที่อยากเขียนโปรแกรม โน่น นี่ นั่นสารพัด ทั้งขายบ้าง แจกบ้าง แต่เพราะงานประจำที่ทำอยู่ไม่ได้เอื้ออำนวยให้ผมได้ทำในสิ่งที่ "อยากทำ" แบบจริงๆ จังๆ ซักที สุดท้าย ผมตัดสินใจลาออก เพื่อมาอยู่ในโลกอีกใบ คือ "โลกของคนว่างงาน"

แน่นอนครับ มันทำตามสัญญาที่ให้ไว้ แม้จะเพียงข้อเดียว แต่ก็เพียงพอเหลือหลาย นั่นคือ "อิสระภาพ" มันมอบให้กับผมจริงๆ ไม่โกง ไม่หลอกผมแม้แต่นิดเดียว

ผมได้ใช้ความ "ว่าง" นี้แหละ ทำในสิ่งที่ผมอยากทำ เขียนโปรแกรมสารพัด ทำนี่ ทำนั่น ได้นอนอิ่ม ไม่ต้องตื่นตามเสียงนาฬิกา ไม่ต้องขอลาหยุดกับใคร ไม่ต้องทำตามคำสั่งใคร และที่แน่นอนครับ ได้มีเวลาเป็นของตัวเองทั้งหมดเลย

ลองนึกภาพดูนะครับว่า ถ้ามีเงินเข้าบัญชีคุณทุกวัน และเพียงพอต่อการใช้จ่ายในแต่ละวัน มันจะดีขนาดไหน โอ้โห แค่นึกมันก็สุดยอดแล้วใช่ไหมครับ เราจะได้ไม่ต้องเอาเวลาไป "หาเงิน" เพราะเรามีมันอยู่แล้ว และมีเข้ามาเรื่อยๆ ให้เราใช้จ่ายอย่างเพียงพอ

ก้าวแรก ก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด เพราะผมก็ต้องสร้างโปรแกรมขึ้นมาขายก่อน จำนวนหนึ่ง และเก็บค่าให้คำปรึกษาแบบรายปี แล้วก็มีเรื่องของการพัฒนาเพิ่มเติม ทั้งเรื่องการเขียน Report หรืออะไรต่างๆ อ้อ ที่ผมทำเพราะเห็นว่าควรมีในโปรแกรมนะครับ ถ้าอันไหนเป็นการตามใจลูกค้า โดยไม่ได้มีประโยชน์กับโปรแกรม ก็ไม่ทำครับ

เอาล่ะ เมื่อรายได้เริ่มไปได้ละ อยู่ได้ พอมี พอกิน ผมก็ทำโน่น นี่ นั่น ไปเรื่อยๆ ครับ เขียนหนังสือบ้าง จัดอบรมบ้าง ทำโปรแกรมแจกบ้าง ซึ่งแต่ละอย่างนั้นก็ return เงินมาให้ผมเป็นระยะ จนในที่สุดก็มาถึงจุดที่ รายได้ผมมากเกินกว่าที่ผมจะใช้หมด ทำให้ผมมีเงินเก็บจากการเหลือใช้ มาซื้อรถยนต์ในฝัน ซื้อโนตบุคในฝัน ซื้อโน่น นี่ นั่นที่ผมอยากจะได้ ซึ่งชีวิตในการทำงานตลอดเวลาที่ผ่านมานั้น "ไม่เคยทำได้"

มาถึงช่วงสุดท้ายของบทความนี้กันแล้ว ผมอยากบอกว่า โลกของคนว่างงาน มันน่าอยู่มากๆ ครับ มีอิสระภาพ ส่วนเงิน และของฟุ่มเฟือยต่างๆ นั้น คุณหามาได้ไม่ยาก โดยใช้ อิสระภาพนี้แหละ สร้างสิ่งหนึ่งขึ้นมา ซึ่งผมเรียกมันว่า "การปั่นเงิน"

จะว่าไป มันก็เหมือนกับคุณมีเวลา ไปสร้างสินค้าอะไรบางอย่าง และสิ่งนั้นก็ขายได้เอง กระจายไปเรื่อยๆ และทำเงินเข้ากระเป๋าคุณได้ โดยที่คุณไม่ต้องทำอะไรมากมายเลย นอกจาก กดเงินไปใช้จ่าย และทำ "ตัวปั่นเงิน" มากขึ้นอีก เพื่อให้มีเงินมากพอกับการใช้จ่ายในแต่ละวัน เมื่อถึงจุดหนึ่ง ก็จะพบว่า

คุณมี "อิสระภาพ" อย่างสุด สุด แล้วครับ

ขอให้ทุกคนสนุกกับ "โลกของคนว่างงาน"

ถาวร ศรีเสนพิลา
CEO : PingpongSoft.com and JavaThailand.com


ความคิดเห็น

  1. หวังว่าประเทศเราจะมีคนว่างงานเยอะๆ นะครับ ว่างแล้วได้ทำตามความฝันตัวเอง ไม่ใช่เพราะไม่มีคนรับเข้าทำงาน

    ตอบลบ
  2. อ๋อชีวิตเราที่สำเร็จจริงๆ คือการ ว่างงาน แล้วเป็นนายตัวเอง ขอบคุณครับ ทางสว่างมาแล้ว....

    ตอบลบ
  3. ผมเดินตามอาจารย์อยู่ครับ

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. เยี่ยมเลยแต้ก รีบตามมาเด้อ จะได้ว่างงานเหมือนกัน

      ลบ

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

เรื่องราวชีวิตของ ถาวร ศรีเสนพิลา

นักสู้ต้นแบบของผม

เทคนิคการทำโปรแกรมขาย