บทความ

กำลังแสดงโพสต์จาก กุมภาพันธ์, 2012

ครั้งแรกที่ต้องรำโค้ดใส่ Notepad

รูปภาพ
เมื่อวานน้องเอาโนตบุคไป ผมเลยทำระบบ Clinic VB.NET ไม่ได้ เพราะไอ้เครื่องนี้ลง .NET ไม่ได้ ก็เลยเพื่อไม่เป็นการเสียเวลา ตัดสินใจอันเด็ดเดี่ยว รำโค้ดใส่ไฟล์ .txt Notepad ไว้ก่อน เมื่อน้องมา จะได้ Copy โค้ดไปวาง และใช้งานได้เลย โค้ดก็ตามภาพที่ผมเอาลงนี่แหละครับ ไม่รู้จำมันได้ยังไง สงสัยเขียนมากจนฝังเข้าหน่วยความจำไปละ มันอาจจะดูลำบากหน่อยเพราะโค้ดยาว ก็เลยเอามาอีกภาพ เป็นบางส่วนของโค้ดนะครับ

หมดแรงแล้วจริง ๆ กับระบบ คลินิก

หลายวันแล้วที่ผมต้องหมดแรงไปกับระบบ คลินิก ไม่เสร็จซักที จนทุกวันนี้ก็ยังไม่เสร็จมันติดที่ ลูกค้าออกแบบหน้าจอ และฐานข้อมูลมาให้ แล้วมันก็ดันไม่ตรงกัน หน้าจอไม่สัมพันธ์กับตาราง มันเลยเกิดปัญหาว่า เขียนโค้ดต่อไม่ได้ละ ผมปวดหัวและเหนื่อยกับเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้มานานพอแล้ว เลิกทำดีกว่า วันนี้จะบอกลูกค้าว่า ไม่ทำแล้วถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่ เพราะมันเขียนโค้ดไม่ได้ แทนที่จะเอา scope มาแล้วผมออกแบบระบบเอง อันนี้ดันไปรับบท SA แล้วให้ผมเป็น Dev 100% สุดท้ายก็เลยหมุ่นอุ้ยปุ้ย (เละเทะ) อย่างที่เห็นนี่ล่ะ ปวดหัวมาก เครียดตั้งแต่เช้า มองเท่าไหร่ก็ทำไม่ได้ มองหาจุดที่จะเขียนโค้ดให้มันเสร็จ เพราะคืบหน้าไปมากแล้ว แต่สุดท้ายก็เสียเวลาไปเปล่า ๆ ผมไปทำระบบอื่นดีกว่า แบบนี้ไม่ไหวละ บางอย่าง มันไม่คุ้มก็อย่าไปทำมัน แบกแล้วหนัก ก็วางลงดีกว่า

เสร็จแล้วระบบ เบิกจ่ายอะไหล่รถบรรทุก

นั่งเขียนจนมือแทบงอ สุดท้ายผมก็ทำเสร็จจนได้ ไม่มีอุปสรรค์ใด ๆ ครับผม จะมีก็แต่น้องผมเอาเครื่องไป ก็เลยต้องใช้ Notebook อีกเครื่องรำโค้ดใส่ Notepad ไว้ก่อน เมื่อน้องเอาเครื่องมาให้ ค่อย Copy Code ไปวาง (ไม่รู้ผมจำได้ยังไงคำสั่งมากมาย เอาไปวางแล้วรันได้เลย ไม่มี Error แม้แต่จุดเดียว สุดยอดจริง ๆ รู้สึกโล่งอย่างมาก วันนี้ก็เลยส่งงานให้ลูกค้า พร้อมกับรอเงินส่วนที่เหลืออีก 50% ครับ ผมส่งไฟล์ไปไม่ครบหรอก เพราะกลัวลูกค้าไม่โอนเงินให้ แต่หลังจากที่โอนเงินให้แล้วผมก็จะส่งไฟล์ที่เหลือให้อยู่ครับผม (คนเราก็ต้องรอบคอบ บทเรียนในวันวานสอนให้รู้ว่า ต้องทำแบบนี้) เป้าหมายต่อไป คือแก้ไขระบบ คลินิก ที่มีการ feedback มานิด ๆ หน่อย ๆ ตั้งใจว่าจะทำวันนี้ให้เสร็จ เฮ้อ กว่าจะมาถึงตรงนี้เจออะไรมาหลายอย่างเหมือนกันกับโลกของ VB.NET ปวดหัวเอาเรื่อง แต่ก็ สำเร็จเสร็จจนได้ครับผม ท้อบ้าง เครียดบ้าง อะไรบ้าง แต่ก็ไม่ถึงกับทิ้งงานครับ ไว้ทำโปรเจกต่อไป จะมาเล่าให้ฟังเป็นระยะ

เสร็จแล้ว jCommerce

โปรเจกนี้เป็นร้านค้าออนไลน์เขียนด้วย JSP + JSTL + MySQL ครับ ง่าย ๆ ไม่ซับซ้อนอะไร ผมทำมาตั้งแต่ตุลาคม แล้วก็แก้กันมาทีละนิด เรื่อย ๆ จนทุกวันนี้ และรอบนี้ก็รอบสุดท้ายแล้ว ที่จะแก้ไขให้ กว่าจะเสร็จเล่นผมมึนไปพอควร ยังไงซะสุดท้ายก็เสร็จจนได้ครับ และน้องคนที่มาจ้างก็จะได้จบซะที เห็นใจเหมือนกันครับ โดนแก้เรื่อย ๆ เพื่อให้มันดีขึ้น (ในสายตา อาจารย์) เริ่มแรกก็เจอปัญหาเล็กน้อย เพราะผมเอาโปรเจกมาทำต่อในเครื่องนี้ (ของเดิมหายไปละ) มันเกิดปัญหาในเรื่อง path library พวก cos.jar, strut.jar, uploadBean.jar พวกนี้ครับ เรืองไร้สาระทั้งนั้น แทนที่จะ embed lib เข้าไปให้เลยก็จบ ก็เสือกไม่ทำมา โง่หรือฉลาดก็ไม่รู้ (ทำมาจาก NetbeansIDE) บ่นพอละ วันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก เสร็จโปรเจกนี้ผมก็เริ่มทำระบบ เบิกจ่ายอะไหล่รถบรรทุกต่อ (เขียนด้วย VB.NET) กะว่าวันมะรืนต้องส่งลูกค้าแล้ว ขอให้ทันเหอะ สู้ ๆ ไว้ อีกแค่นิดเดียว

เริ่มทำระบบ เบิกจ่ายอะไหล่รถบรรทุก

เมื่อวานผมได้รับเงินค่ามัดจำทำระบบ "เบิกจ่ายอะไหล่รถบรรทุก" จากลูกค้า และรับเอกสารที่เกี่ยวข้องกับชิ้นงานนี้ ก็มานั่งอ่านให้ละเอียด เพื่อออกแบบระบบ หมดเวลาไปอีกพอสมควร ในที่สุดก็มองระบบออกละ เลยว่าจะเริ่มรำโค้ดวันนี้ กำหนดการ ก็คือต้องเสร็จในสิ้นเดือนนี้ครับ ตอนนี้วันที่ 24 ก.พ 55 ถ้านับวันจริง ๆ ก็มีเวลาทำ 5 วัน คิดว่าไม่น่ามีปัญหาอะไร เพราะเราออกแบบหน้าจอเอง และออกแบบตารางเอง โปรเจกนี้เขียนจาก VB.NET 2008 + SQL SERVER 2005 ครับ (ลูกค้าต้องการแบบนั้น) ยังไงก็จะพยายามทำให้เสร็จไวกว่าที่กำหนดเอาไว้ ระหว่างนี้ผมมีงานที่พอกหางอยู่ 3 งาน ระบบขนส่งสินค้า (ให้เล็กแก้บั้กต่อ) ระบบคลินิก (VB.NET ให้นิดหน่อยทำรายงานให้) ระบบการเรียนการสอนออนไลน์ (ทำช่วงดึก ๆ วันละนิด) งานที่ค้างอยู่ ก็ไม่ได้มีผลกระทบอะไรกับงานตัวใหม่ครับ ดังนั้นคาดว่า งานใหม่นี้เสร็จแน่นอน เอ้า ยังไงก็ติดตามต่อไปครับ เดี๋ยวมาเล่าบ่อย ๆ

วันแรกกับโปรเจก iTeacher

วันนี้ผมทำการ SET FTP, Database สำหรับโปรเจก iTeacher สุดยอดโปรเจกพลิกโลกที่ได้กล่าวเอาไว้ก่อนหน้านี้ (ตั้งแต่ต้นเดือน) ซึ่งงานนี้ผมและเล็ก ได้ร่วมกันรำโค้ดภายใต้ PHP Kohana Framework Version 3.2 โดยเราทำการ sub domain ไว้ใน www.iteacher.javathailand.com ก่อน เมื่อระบบเสร็จค่อยจดโดเมนหลักอีกที เมื่อกี้ก็เพิ่งสร้างตารางสมาชิก และตารางจังหวัด (พร้อมเอาข้อมูลจังหวัดลงในระบบ) และกำลังเตรียม template ที่จะใช้ในระบบนี้ ผมรับบทเป็น SA, Graphics Design, CSS Designer ส่วนเล็กรับบทเป็น Web Developer รำโค้ดในส่วน Model, Controller, View แบบจัดเต็ม เอาล่ะครับ งานนี้เป็นงานใหญ่ ที่จะถูกสร้างขึ้นจากมือของหนุ่มน้อยใส่กางเกงยีนขาด ๆ สองคน ไม่นานเกินรอ โปรเจกนี้คงเสร็จด้วยดี ผมคิดเอาไว้ว่าใช้เวลาไม่น่าเกิน 7 - 8 วันโดยประมาณ ตอนนี้จากแผนก็คือ ให้เล็กเดินทางมาจากมหาสารคาม มาอยู่กับผมที่อุบล และรำโค้ดระบบนี้ให้จบ แต่ไม่รู้ว่าจะยังไงเพราะตอนนี้เราทำงานในแบบออนไลน์ ถ้ามันเวิค และไปได้จริง ก็ดี ไม่ต้องเดินทางมาให้เสียเวลา เสียค่าใช้จ่าย ระหว่างนี้ 4 - 5 วันก็คงเป็นการทดลองทำงานแบบผ่านออนไลน์กันครับ สุดท้าย

เสร็จแล้วระบบแฟ้มสะสมงาน

หลายวันก่อนผมได้เขียนระบบ แฟ้มสะสมผลงาน ของสมาชิกเว็บ www.javathailand.com ของผม และตอนนี้ก็เสร็จสิ้นแล้ว เฮ้อ กว่าจะเสร็จเล่นเอารากเลือดเหมือนกัน เพราะไม่ค่อยมีเวลามาเขียนเท่าไหร่ งานหลายอย่างมันพันตัวไปรอบด้าน เอาล่ะ ยังไงซะตอนนี้็เสร็จแล้ว แต่ทว่าผมจะทำเพิ่มอีก เพื่อให้ดียิ่งขึ้น นั่นคือระบบ myPage ของสมาชิก เช่น www.javathailand.com/pages/first_member ทำนองนี้ครับ แต่ละคนก็จะมีหน้าจอของตัวเอง เสมือนว่ามีเว็บของตัวเองเลยก็ว่าได้ ว้าว ๆ เท่ไม่ใช่เล่นแล้วงานนี้ ยังมีอะไรอีกมากที่ผมอยากเขียนใส่ลงไปในเว็บแห่งนี้ แต่ก็เช่นเคย ทุกอย่างรอบตัวช่างไม่เอื้ออำนวยอย่างที่ควรจะเป็น นั่นล่ะทำให้ผมต้องชะงักความผิดเอาไว้ก่อน วางแผนไว้ เอาไว้มีเวลา มีจังหวะดี ๆ ค่อยมาลุยมัน ตอนนี้ต้องไปเร่งจัดการระบบ คลินิก ที่เขียนด้วย VB.NET 2008 ให้เสร็จ เพราะโดนลูกค้าทวงมาอย่างหนัก อีกทั้งผมเองก็อยากปิดให้มันจบ ๆ ซะที วางแผนไว้ว่าเสร็จตรงนี้จะไปลุย iTeacher กับน้องเล็ก นครินทร์ ม่วงอ่อน นี่คือสุดยอดโปรเจกพลิกโลกของเรา ซึ่งคาดการณ์ว่าจะเขียนกันสองคน แต่ไม่รู้นะ ถ้าถึงเวลาแล้วจะมีคนมาแจมด้วยซักกี่คนกันแน่ เพราะหาย

ไปบรรยายที่ ม.อุบล เรื่อง เส้นทางสู่อาชีพผู้ประกอบการ IT

วันนี้เวลา 14.00 ผมได้รับเชิญเป็นวิทยากร บรรยาย ณ ห้องประชุม SC138 ถ้าจำไม่ผิด คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี สถาบันที่ผมจบมานั่นเอง หัวข้อก็เน้นไปด้านแนะนำน้อง ๆ นักศึกษาให้มุ่งสู่การทำอาชีพ ไอที โดยเป็นเถ้าแก่ ออกมาสู้ มาเผชิญ กับหนทางสายนี้ จะต้องเตรียมตัวยังไง ทำแล้วเจออุปสรรคตรงไหน เล่าเรื่องราวต่าง ๆ ตลอดเส้นทางที่ผมเดินมา อ้อ มีอีก บ. ก็ได้รับเชิญมา พี่สมาน ฝนทั่ง ประกอบกิจการเขียนโปรแกรมขายเช่นกัน เรื่องราวค่อนข้างดุเดือด และสนุกมากทีเดียว หลายคนที่หลบเรียนในคราวนี้คงเสียใจไม่น้อยแน่ ๆ ครับ ผมก็เลยมาเขียนบลอก สรุปไว้ให้ว่า ถ้าอยากสำเร็จ และก้าวเดินมาได้บนหนนทางนี้ ต้องใจกล้า หาทีมร่วม ไม่จำเป็นต้องเก่งไปหมดทุกอย่าง จากนั้นอย่ายอมแพ้ให้กับอุปสรรคอะไรก็ตาม ทุกอย่างในชีวิต เราต้องเจอปัญหา ไม่ว่าจะเป็นลูกน้องหรือ เป็นเถ้าแก่ ก็ต้องมีบททดสอบความอดทนให้เราได้เจอเสมอ ณ อีกฝั่งของท้องฟ้า มีเรื่องราว ๆ ดีดีมากมาย รอเราอยู่ และมันก็มีเรื่องราวหนัก ๆ รอทดสอบความอดทนของเราเช่นกัน ไม่ว่าจะเก่งกาจมาจากไหน กำลังใจ และความเชื่อมั่น สำคัญที่สุด ขอให้น้อง ๆ ทุกคนก้าวเดินสู่วิชาชีพด้านนี้

ความตายไม่ได้เลือกเวลา

เมื่อคืนผมเดินทางกลับมาจากโคราช ไปคุยระบบบัญชีกับลูกค้า บ.ธนาแสงสแตนเลส เดินทางกลับมาตอนเย็น ๆ มาถึงอุบล 4 ทุ่มกว่า และไปทานข้าว กลับเข้าบ้านนั่งทำงานต่ออีก กว่าจะได้นอนปาเข้าไปตี 3 นิด ๆ ตื่นเช้ามาตอนตี 4.45 ผมก็เตรียมตัวออกเดินทางไปส่งแฟน กลับจากส่งแฟน ผมมาถึงบ้านตอน 6 โมงโดยประมาณ อากาศหนาวมา ๆ ผมห่มผ้าห่มไปด้วย ขับมอเตอร์ไซค์ไปด้วย มาถึงบ้านกะว่าจะนอนซักงีบก็ไม่ได้นอนอีก เพราะต้องไปต้มโอวัลตินให้น้องสาวผมทาน และไปซื้อกับข้าวมาให้แม่ ในขณะนั้น มีคนมากมายมาที่บ้าน ลูกน้องแม่ผม (พนักงานร้านของแม่ผม) น้าแกเสียชีวิตซะแล้ว แบบฉับพลัน ด้วยอุบัติเหตุเส้นเลือดในสมองแตก ในเวลาไม่ถึงชั่วโมง คนปกติคนหนึ่งลุกขึ้นมาเข้าห้องน้ำและจะมานอน แต่รู้สึกปวดหัว เลยมีน ๆ จากนั้นเรียกรถ 1669 นำส่ง รพ. แล้วก็เสียชีวิตในเวลาต่อมา ผมรู้สึกสลดหดหุู่มาก เพราะต่อไปนี้แม่ก็ไม่มีลูกน้องที่มาทำงานแทนน้าคนนี้ได้ ดังนั้นต้องปิดกิจการไปอย่างไม่ต้องสงสัย นี่ล่ะหนอชีวิตคนเรา ยามยังมีชีวิตก็ไม่ได้ใช้เงิน เอาแต่ทำงานเก็บเงิน เพื่ออนาคตของลูกสาวแก แถมยังประหยัดอดออม ไม่ใช้จ่ายเกินตัว ผมก็ไม่เข้าใจว่าแล้วจะหาเงินมาทำไม เอาช

สถานการณ์ดีขึ้นแล้ว

เมื่อ 2 อาทิตย์ก่อนผมลำบากมาก เหลือเงินติดบัญชี 190 บาท ตอนนั้นแค่ค่าจดโดเมน ต่ออายุเว็บยังไม่มีเลยครับ กินข้าวกินปลาแต่ละที ต้องอดอยากแบบสุด ๆ ชีวิตเข้าขั้นปากถีบตีนกัดเลยก็ว่าได้ จากนั้นก็เริ่มรำโค้ด เขียนโปรแกรมให้ลูกค้าหลาย ๆ ราย เขียนชนิดว่าไม่ได้หลับนอน เพื่อรวบรวมเงินเก็บเข้ามาไว้ประทังชีวิตต่อไป บนเส้นทางนักสร้างฝัน และแล้วสถานการณ์ค่อย ๆ ดีขึ้นทีละนิด ทีละนิด จนกระทั่งมาวันนี้ 10 ก.พ 55 ผมมีเงินในบัญชี 13,570 บาทแล้ว พริบตาเดียวเอง นั่นเพราะว่าช่วงนี้มีงานอะไรเข้ามาทำหมด เขียนทุกระบบ ทุกภาษา ไม่ว่าจะเป็นอะไรหนักหนาแค่ไหน และก็คงโชคดีที่ผมเป็นคนทำงานไว เลยปิดงานได้อย่างรวดเร็ว เก็บเงินส่วนที่เหลือ ก็ต้องขอบคุณน้องเล็ก นครินทร์ ม่วงอ่อน ที่ได้รับงานเข้ามาให้อีกทางหนึ่ง และผมก็เป็นฝ่ายเขียนโปรแกรม เราแบ่งกันตามสัดส่วนครับ ช่วงนี้จะเห็นว่าผมไม่ค่อยได้ทำการ อัพเดตเว็บ www.javathailand.com สักเท่าไหร่ แต่ก็พยายามแบ่งเวลาทำ VDO ลงบ้างอย่างน้อย ๆ วันละ 5 VDO บนเส้นทางนี้ ผมยังไม่ท้อ ไม่ว่าอย่างไรก็จะสู้ต่อไป ต้องสร้างโปรแกรมพลิกโลกให้ได้ สักวันหนึ่งคนทั้งโลกจะได้จารึกชื่อของผู้ชายคนนี

รำโค้ด VB.NET อย่างมัน

หลายวันก่อนน้องเล็กที่สารคาม ได้รับงานมาให้ทำตัวหนึ่งเป็นระบบ คลินิก เขียนด้วย VB.NET 2008 + SQL SERVER 2005 ผมก็รำโค้ดอย่างมันเลยครับ ปวดหมองเล็กน้อยเพราะไม่ได้เขียน VB มาเกือบ 5 ปี ใช้เวลาในการเคาะสนิม 2 ชม.ก็ลุยเลย อ้อ เมื่อวานผมขับมอไซ ไปกันทลักษณ์ ดูการแสดงกายกรรม สนุกดีครับได้เห็นความตั้งใจของเด็ก ๆ ที่เขาแสดง นับว่าต้องใช้การฝึกฝน และมีวินัยในการฝึกซ้อมอย่างมากเลยถึงจะทำได้ขนาดนั้น เช่นเดียวกับการเขียนโปรแกรมนี่แหละ เราต้องหัดบ่อย ๆ ต้องมีวินัย และเชื่อมั่นว่าเราทำได้ วกกลับมาเรื่อง VB.NET ผมต่อ ตอนนี้คืบหน้าไปหลายส่วนละ กำลังทำระบบการสั่งซื้อยา ฮ่า ๆ พักนี้ชักจะจำมาฝันเลยทั้ง Dim, Sub, End If ฮ่า ๆ ๆ Then อีกตัว เขียนจนเริ่มจะตาลายเป็นภาษา BASIC แล้วครับ แปลกที่ผมเขียนภาษาไหนก็เขียนได้ ขอให้เป็นงานฐานข้อมูลก็พอละ เพราะสุดท้ายไอเดียก็แค่ตัวระบบงาน ส่วนที่ต่างก็เพียงแค่ Syntax ของภาษาเท่านั้นเอง ไม่มีอะไรซับซ้อน สู้ ๆ คิดว่าอีกไม่นานก็คงปิดโปรเจกนี้ได้ เดี๋ยวไงจะมาอัพเดต บลอกบ่อย ๆ เพื่อให้เห็นความคืบหน้างานครับ

iTeacher โปรแกรมพลิกโลก

รูปภาพ
ก่อนหน้านี้เป็นเดือนผมได้คิดไอเดียถึงการสร้างโปรแกรมสุดยิ่งใหญ่ เท่าที่เคยทำมาก่อน และในที่สุดแล้วผมก็คิดจนได้นั่นคือโปรแกรม iTeacher รายละเอียดคืออะไรนั้น ขอเป็นความลับสุดยอดไว้ก่อน จากที่เป็นแค่ไอเดีย ผมก็มาคิดวางแผนกับน้องบอย สุดยอดโปรแกรมเมอร์คนหนึ่ง ผู้จะร่วมมือกับผมพลิกโลกครั้งใหญ่ นี่คือโปรแกรมที่ยิ่งใหญ่มากที่สุดเท่าที่เคยออกแบบมาในชีวิต ของผมเลยทีเดียว เมื่อทำเสร็จออกมาได้มันจะเหลือเชื่อ สุดยอด และเหนือจินตนาการของใครหลายคน ฟังดูเว่อครับ แต่ อะไรที่มันยังไม่เสร็จอย่าเพิ่งบอกว่า ก็แค่นั้นแหละ และแล้ววันเวลาผ่านไปเดือนนึงผมก็ทำการออกแบบโครงสร้างของโปรแกรม ผังการวาง Class ต่าง ๆ รวมถึง Diagram หลายตัว และวันนี้อยากเอาภาพของ ER มาวางไว้เล่น ๆ เพื่อเรียกน้ำย่อยให้กับหลายคน เอาล่ะ โปรเจกนี้ผมและบอยคงได้รำโค้ดกันสองคน โดยผมจะรับบทเป็น SA, Senior Programmer และให้บอยเป็น Junior Programmer เขียนโปรแกรมหลังจากเลิกงานประจำ ระยะเวลาโดยประมาณในการคำโค้ดครั้งนี้ อยู่ที่ 5 เดือน สำหรับ version 1.0 ครับ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด แต่นั่นมันนานเกินไป นานเกินจริง ๆ เพราะถ้ามีคนทำเสร็จก่อนเราเพียงแค่เด

รัก แค่คำคำหนึ่ง

ตื่นเช้ามาชีวิตก็ปกติ เมื่อคืนนอนตี 4 กว่า ๆ เพราะมัวแก้โปรแกรมค้นหาใน javathailand.com จากนั้นเช้าก็ไปหอบเสาช่วยพ่อ นิดหน่อย แฟนของผมก็นั่งเล่นโนตบุค เครื่องที่ผมใช้ทำงาน ก็คงด้วยความเจตนาที่เขาอยากรู้ว่าผมคุยอะไร กับใครบ้าง เลยได้พบว่า ผมคุยกับน้องคนหนึ่งในเฟสบุค แต่มันก็แค่คุย และก็ไม่เคยได้เห็นหน้ากัน แถมยังไม่ได้มีอะไรมากมายไปในทางชู้สาว ด้วยความที่บางคำผมก็พิมพ์ไปอย่างสนุก ไม่ได้คิดอะไร เป็นอารมณ์ขำ ๆ เท่านั้น ไม่คาดคิดว่าแฟนจะถือเป็นจริงเป็นจัง จนถึงกับต้องเลิกกัน อาจฟังดูโหดร้าย ผมไม่แก้ตัว ไม่พูดอะไร เพราะไม่รู้จะพูดไปทำไม ตอนนี้จะพูดอะไรมันก็เข้าข่ายว่าเป็นคำแก้ตัวอยู่ดี ดังนั้น ช่างมันเหอะ ก็ในเมื่อเข้าใจผิดไปแล้ว กลายเป็นคนเลวร้ายในสายตาเขาไปแล้ว มองไปข้างหน้า อนาคตยังรออยู่ จะมามัวร้องไห้ฟูมฟายทำไม เสียเวลาเปล่า คำว่า "รัก" มันก็เพียงแค่คำคำหนึ่งเท่านั้น เป้าหมายในชีวิตของเราสำคัญยิ่งกว่า ไม่มีใครอยู่เคียงข้างกับผมตลอดเวลาอยู่แล้ว นอกจากตัวเราเอง เดินต่อไป สะดุดบ้าง นิด ๆ หน่อย ๆ แต่เป้าหมายยังชัดเจน เอ้าลุย รำโค้ดต่อ หนทางยังอีกยาวไกลมาก สักวันหนึ่งที่เดินไปถึงป

ลงจนได้ VB 2008 + SQL SERVER 2005

กว่าจะลงได้ ผมต้องเอาโปรแกรมไปลองลงในเครื่อง Notebook ของน้อง ผมขอสันนิษฐานเบื้องต้นว่าเป็นเพราะ OS Windows7 64bit ที่ผมใช้อยู่ เพราะเครื่องน้องเป็น Win7 32bit แถมเครื่องผมเพิ่งจะฟอแมตมาใหม่ ๆ ยังไม่เคยลง .NET มาก่อนอีก เมื่อลงได้ผมก็พร้อมลุยเขียนโปรแกรมระบบ คลินิก คาดว่าจะเอาให้เสร็จใน 3 วันข้างหน้านี้ ค่ำคืนนี้ก็เลยมาเคลียร์ javathailand.com ในส่วนของระบบค้นหาเพื่อน กว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไปตี 3.26 หนักเอาเรื่องอยู่ ว่าจะได้นอนไวซักวัน ก็ดันผิดแผนซะนี่ เหอะ ๆ เหลือแค่ระบบ แฟ้มสะสมผลงานแล้วล่ะครับ ก็จบภารกิจของ javathailand ในปีนี้ ส่วนที่เหลือจะเป็นเป้าหมายอื่น ๆ ที่ต้องทำให้ได้ในปี 2012 ยังคงมองดูเป้าหมายทุกวัน ตั้งไว้แล้ว ก็ต้องทำให้ได้ ไม่เช่นนั้นปีหน้าเราตั้งเป้าอีกมันก็จะเป็นแค่เป้าหมายเลื่อนลอย สถานะทางชีวิตตอนนี้ก็ดีขึ้นมาหน่อยนึง เพราะปิดงานลูกค้าไปหลายงานแล้ว ทำให้พอมีรายได้เข้ามาซื้อมาม่าบ้าง อย่างน้อยก็ยังประทังชีวิตไปอีกเรื่อย ๆ แถมได้ทำความฝันทุกวัน สู้ไว้ ใจยังแกร่ง

พัฒนา javathailand.com อีกระดับ

ตอนนี้กำลังทำส่วนของ ระบบภาพกิจกรรม ระบบแฟ้มสะสมผลงานของสมาชิก ระบบค้นหาเพื่อน รำโค้ดอย่างเมามันส์ คาดการณ์ไว้ว่า วันนี้จะทำให้เสร็จในส่วนของภาพกิจกรรมก่อน ระหว่างที่รำโค้ดอยู่ผมก็ฟังเพลงไปเรื่อย ๆ เพลงที่ชอบมากในตอนนี้คือเพลง "เพื่อเด็กน้อย" ของครูซัน ตะวันชีวิต ชอบมาก ๆ เลยล่ะ ได้อารมณ์ศิลปินดี ใจจริงก็อยากให้ javathailand.com เป็นสุดยอดเว็บอันดับ 1 ของประเทศไทยในด้าน ศูนย์รวมความรู้ Programming แต่คงต้องใช้เวลาอีกยาวไกล เพราะมีอีกหลาย ๆ ระบบที่ยังไม่ได้ทำ และอยากทำให้เสร็จสิ้นในปี 2012 นี้ หวังลึก ๆ ว่าจะทำเป้าหมายได้ครบทุกข้อ (พวกเป้าหมายที่ผมตั้งเอาไว้ตอนต้นปี) ยังไงก็สู้ ๆ ขอยืนหยัดต่อสู้แม้รู้ว่า ไม่มีทางจะได้มาซึ่งฝั่งฝัน จะสู้ตายแม้ว่าไม่มีวัน ได้ของขวัญที่เรายืนเฝ้ารอ

คืบหน้าไปอีกหน่อยกับ php builder pro

รูปภาพ
PHP Builder Pro สุดยอดโปรแกรมที่ผมได้โม้ไว้เมื่อต้นปี 2555 แต่ด้วยเหตุหลายอย่างทำให้การเปิดตัวรุ่น Beta ล่าช้ากว่ากำหนดไป และตอนนี้ก็ยังไม่ได้เปิดตัว เพราะมันยังไม่เสร็จครับ อย่างไรก็ตามผมเองพยายามเขียนไปทีละนิดละหน่อย เพื่อให้มันดียิ่งขึ้น สักวันไม่นานเกินไป ต้องเสร็จแน่นอน เพียงแต่ว่าอาจจะต้องรอกันหน่อย เฮ้อ เส้นทางสายแกลบจะสร้างผลงานสุดบรรเจิดก็ยากเหลือเกิน ไม่น่าเลยจริง ๆ เก่งแต่แกลบ ก็จบกัน วันนี้ผมเขียนเพิ่มเติมในส่วนของการเปิดดูตาราง เฉพาะแต่ละฐานข้อมูล ปวดหมองเหมือนกันครับ เลยอยากเอาภาพมาฝากว่าตอนนี้ คืบไปถึงไหนบ้าง เดี๋ยวจะหาว่าเอาแต่โม้ ไม่เห็นมีผลงานอะไรออกมาซักที เอาล่ะครับวันนี้ก็ตามที่เห็นแหละ ไม่สวย ไม่หรู แต่ก็ทำจากใจอย่างแท้จริง ยังไม่ทิ้ง และก็ยังไม่ท้อครับ จะทำให้เสร็จ โลกนี้ต้องได้เห็นผลงานชิ้นนี้ของผม สร้างจากฝีมือคนกินแกลบคนหนึ่งที่มันใกล้ตายเพราะต้มมาม่า และกินผัดผักใส่วิญญาณหมูมาช้านาน สำหรับเป้าหมาย ผมตั้งไว้ว่ากลางปีนี้ต้องเสร็จใน version 1.0 เพราะด้วยงานมากมาย หลายอย่างถาโถม โปรเจกนี้ก็เลยกลายเป็นของอดิเรกไปทันที ฝากติดตามด้วยนะครับ จากใจ ศิลปินผู้อาภัพ

ยอมแพ้ SQL SERVER 2008

รูปภาพ
ตั้งแต่เมื่อคืนที่ผมเริ่มลง SQL SERVER 2005, 2008 พยายามทุกหนทาง แต่มันก็ไม่ยอมแพ้ผม มันพยายามจะไม่ยอมลงในเครื่องผมเลย ให้ตายเหอะ ผมก็เลยสู้รบปรบมือกับมันเป็นการใหญ่ ทั้งต้องลง SQL Server Express, SQL Server Tools, Database Management Tool ลองทุกหนทาง จนขณะนี้เวลา 16.13 ผมก็ยังลงไม่ได้อีก หมดเวลาไปทั้งคืน ทั้งวัน เหนื่อย ท้อ กับเรื่องไม่เป็นเรื่อง วันนี้เลยเอาภาพมาฝาก ซึ่งมันก็บอกผมแบบนี้ครับ เล่นเอางง จนหาทางออกไม่เจอเลย สุดท้ายก็เลย ยอมแพ้มันละ ไมไหวจริง ๆ มันมาแปลก ลงจนถึงขั้นตอนสุดท้ายก็ค้าง และ Error Not Response เฉย ๆ โอเค พระเจ้ากล้วย ช่วยทอด ข้าพเจ้ายอมแพ้ เย็นนี้ผมจะลองไปลงเครื่องของน้องดู อ้อ เครื่องผม Toshiba L300, CPU Intel 2.1, RAM 4GB, OS Win7 64bit ของน้อง Samsung CPU i5 2.3, RAM 2GB, OS Win7 32bit ได้ผลอย่างไรจะมาเล่าให้ฟัง แต่ตอนนี้ผมพอแล้ว ไม่ไหว

ในที่สุดก็ทำได้

หลังจากที่ผมปวดหัวอย่างหนักหนาสาหัส ในโปรเจกของน้องส้ม เพื่อนโจ้ ที่นครสวรรค์ ระบบการขนส่งพัสดุ ซึ่งเป็นโปรแกรมที่คนก่อนเขาเขียนไว้ จากนั้นไม่ยอมทำต่อ ผมเลยต้องมาทำต่อ แค่ไล่โค้ดคนเก่าผมหมดเวลาไปสองอาทิตย์ ถึงจะเริ่มจับต้นชนปลายได้ ปวดหัวเอาเรื่อง หลายครั้งว่าจะคืนงานลูกค้า แต่ ในใจก็แย้งว่าเราจะยอมแพ้ไม่ได้ ต้องไม่ยอมแพ้ ผมก็เลยอดทนงม ๆ ๆ และไล่ไปเรื่อย ๆ จนในที่สุดก็เจอต้นตอจนได้ครับ รอดไปอีกงาน ตอนนี้เขียนเสร็จไปละ ไอ้ฟอร์มที่ยากที่สุด อุปสรรค์ในครั้งนี้คือ code php เพียว ๆ include กันเป็นสิบ ๆ ต่อ table design ตั้งชื่อมามั่วมาก ไม่สัมพันธ์เลยว่าอะไรเป็น pk, fk แล้วชื่อก็ไม่ได้สื่อเลยว่า มันเชื่อมกับตารางไหน data dic ไม่มีให้ ต้องไปไล่หาดูข้อมูลข้างในแล้วเดา น้องส้มคนจ้างผม ก็ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับงานตัวนี้ เพราะให้เขาทำแบบ 100% สุดท้ายและท้ายสุด ในที่สุดผมก็ทำได้ แม้จะหัวหงอกไปหลายเส้นก็ตาม เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ถ้ายังไม่ยอมแพ้ มันก็จะยังไม่ถึงตอบจบของนิทาน ขอให้ยังยืนหยัดสู้ สักวันหนึ่งเราจะเป็นผู้ชนะอย่างแน่นอน เช่นเดียวกับผมในค่ำคืนนี้ ผมชนะแล้ว โย้ ๆ ๆ ๆ ๆ แบบนี้ต้องฉลอง