ทำงานหลังสงกรานต์ วันแรก

วันนี้วันอังคารที่ 17 เมษายน 2555 หลังจากที่หยุด 13 - 16 ก็พบว่ามี order เข้ามากมาย พอมาวันนี้ปริ้นหนังสือทั้งวันเลยครับ แถมยังไรซ์แผ่น CD อีกจำนวนมาก เพื่อส่งลูกค้าที่ค้างส่งมาตั้งแต่วันที่ 12 (มีจำนวนหนึ่งที่ส่งไม่ทัน) เล่นเอาวิ่งหัวพันกันอุตลุตไปหมด วุ่นจริง ๆ วันนี้

ตกเย็น ๆ หมึกหมด ก็ขับรถเข้าไปเมืองเพื่อซื้อหมึก หลังจากเติมหมึกแล้วก็โดนปัญหาต่ออีกว่า ปริ้นเตอร์ไม่ Detech Ink เวรเข้าไปอีกครับ เลยต้องยกไปให้ร้านดูให้ (ในเมืองอีกแล้ว) อ้อลืมบอกไปว่า ระยะทางจากบ้านผมเข้าไปเมือง 20 โลครับ ไปกลับก็ 40 กว่าโล วันนี้เข้าเมืองสองรอบ ปาเข้าไปเกือบร้อยโล ปวดหลังทันทีทันใด

แต่ก็ไม่วายอีกตามเคย เย็นมานั่งเขียนโปรแกรม ระบบ iTeacher อันสุดอลังการ โปรเจกพลิกโลกของผม เหนื่อยและสนุกครับ ไม่ท้อ ไม่สิ้นหวัง บอกตัวเองเสมอว่าให้เชื่อมั่นบนทางที่เดิน และให้เดินไปบนทางที่เชื่่อมั่น อย่าหยุด อย่ายอมแพ้ แม้จะเหนื่อยแค่ไหน

เย็นวันนี้ตอนขับรถกลับจากในเมือง เห็นท้องฟ้าส่องแสง (ฝนจะตกครับ ฟ้าก็เลยแลบ ๆ) ภาษาไทยเรียกอะไรผมก็ไม่รู้ แต่ภาษาบ้านผมเรียกว่า ฟ้าเลื่อม ครับ น่ากลัวมาก เพราะผมกลัวฝนตกใส่ ปริ้นเตอร์ผม ฮ่า ๆ ๆ มือก็ถืออย่างหนักอึ้ง แฟนก็ขับรถอย่างระมัดระวัง ผมซ้อนท้ายครับเป็นคนถือปริ้นเตอร์ สวมหมวกกันน้อกหนัก ๆ อีก เล่นเอาปวดคอเลย

ค่ำคืนนี้หิวข้าว เหมือนทุกคืน โชคดีผมไหวตัวทันเลยเตรียมข้าวเหนียวกับมะม่วงแผ่นเอาไว้ละ รอดครับ มีเสบียงกินกันตายยามดึก

" เมื่อไรหนอความหวังจะยังหวาน
เมื่อไรหนอคนพาลจะเสื่อมศรี
เมื่อไรหนอผู้นำจะทำดี
เมื่อไรหนอมันจะมีความอายใจ "