บางอย่าง แทงทะลุหัวใจ เจ็บแปล้บบบ
ค่ำคืนนี้ เวลาตี 4 กับ 10 นาที ผมยังนอนไม่หลับ ได้บังเอิญไปเห็นคลิปอันหนึ่ง ที่เด็กเล็ก ๆ ถูกแม่ทำร้าย ทุบตี มันสะท้อนภาพบางอย่างในอดีตวันวาน ให้ผุดขึ้นมาอย่างคาดไม่ถึง ภาพเหตุการณ์เลวร้ายต่าง ๆ เรียงต่อกันมาเป็นฉาก ราวกับว่า หนังเรื่องเก่าถูกฉายซ้ำอีกรอบตรงหน้าของผม
เจ็บปวดไปถึงหัวใจของหนุ่มน้อยคนหนึ่ง ที่เคยเป็นเช่นนั้น
เมื่อวัยเยาว์ผมจะถูกพ่อทำร้าย ตบตี อยู่บ่อย ๆ แทบจะทุกวันก็ว่าได้ บางครั้งที่ทะเลาะกันกับแม่ หรือไปทะเลาะกับเมียน้อย ก็จะมาลงที่ลูกคนโต ซึ่งก็คือผม เรื่องราวมากมาย ที่ถาโถมเข้ามายังชีวิตเริ่มลำดับเหตุการณ์ทีละตอน ผมเองก็หยุดมันไม่ได้
ลางเลือน แต่กลับ ชัดเจน...
และแล้วก็มาถึงฉากตอนที่ถูกทอดทิ้งให้ต่อสู้ชะตาชีวิตเพียงลำพัง พ่อแม่ แยกทางกันไป ปล่อยให้เด็กตัวน้อย ๆ คนหนึ่งต้องฝ่าฟันกับสิ่งที่อยู่รอบข้าง คำว่า "อบอุ่น" มันขาดหายไป จะว่าไป มันไม่เคยมีเลยต่างหาก ตั้งแต่จำความได้ เวลาที่อบอุ่นที่สุดคือตอนที่ได้นอน แล้วแม่เอากระดาษมาพัดให้ จนหลับไป ท่ามกลางความมืด และเงียบสงบ
อยากจะลบสิ่งเลวร้ายเหล่านี้ออกไปจากความทรงจำ อยากทำได้เหมือนการ format เครื่องคอมพิวเตอร์ทั้งเครื่อง แล้วเปลี่ยนอุปกรณ์ใหม่ทั้งหมด แต่ไม่สามารถทำได้ เพราะนี่คือความทรงจำของคน ที่เกิดมาพร้อมกับปัญหามากมายถาโถมตลอดเวลา โดนอดีตเน่า ๆ กัดกินหัวใจจนไม่มีความทรงจำดี ๆ เหมือนคนอื่น เรื่องราวที่ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครเห็น ในเมื่อลบมันออกไม่ได้ และไม่สามารถทำให้หายไปได้ ก็เก็บเอาไว้อย่างนี้ เป็นเครื่องเตือนสติ อย่างน้อยที่สุดแล้ว เราก็ฟันฝ่าอุปสรรคต่าง ๆ มาได้ จนทำให้มีวันนี้ วันที่หลาย ๆ คนยังก้าวมาไม่ถึง
พ่อรู้ไหมว่า ผมยังหายใจมาจนถึงทุกวันนี้เพื่ออะไร และผมผ่านปัญหาต่าง ๆ แต่ละเรื่องราวมาได้ยังไง และที่ผมยังยืนหยัดต่อสู้กับชีวิต ถึงขั้นยอมตายกันไปข้าง เพื่อใคร...
ผมทำเพื่อคนแค่ 2 คนเท่านั้น คนแรกคือผม ส่วนอีกคน ไม่ใช่พ่อแน่นอน...
เจ็บปวดไปถึงหัวใจของหนุ่มน้อยคนหนึ่ง ที่เคยเป็นเช่นนั้น
เมื่อวัยเยาว์ผมจะถูกพ่อทำร้าย ตบตี อยู่บ่อย ๆ แทบจะทุกวันก็ว่าได้ บางครั้งที่ทะเลาะกันกับแม่ หรือไปทะเลาะกับเมียน้อย ก็จะมาลงที่ลูกคนโต ซึ่งก็คือผม เรื่องราวมากมาย ที่ถาโถมเข้ามายังชีวิตเริ่มลำดับเหตุการณ์ทีละตอน ผมเองก็หยุดมันไม่ได้
ลางเลือน แต่กลับ ชัดเจน...
และแล้วก็มาถึงฉากตอนที่ถูกทอดทิ้งให้ต่อสู้ชะตาชีวิตเพียงลำพัง พ่อแม่ แยกทางกันไป ปล่อยให้เด็กตัวน้อย ๆ คนหนึ่งต้องฝ่าฟันกับสิ่งที่อยู่รอบข้าง คำว่า "อบอุ่น" มันขาดหายไป จะว่าไป มันไม่เคยมีเลยต่างหาก ตั้งแต่จำความได้ เวลาที่อบอุ่นที่สุดคือตอนที่ได้นอน แล้วแม่เอากระดาษมาพัดให้ จนหลับไป ท่ามกลางความมืด และเงียบสงบ
อยากจะลบสิ่งเลวร้ายเหล่านี้ออกไปจากความทรงจำ อยากทำได้เหมือนการ format เครื่องคอมพิวเตอร์ทั้งเครื่อง แล้วเปลี่ยนอุปกรณ์ใหม่ทั้งหมด แต่ไม่สามารถทำได้ เพราะนี่คือความทรงจำของคน ที่เกิดมาพร้อมกับปัญหามากมายถาโถมตลอดเวลา โดนอดีตเน่า ๆ กัดกินหัวใจจนไม่มีความทรงจำดี ๆ เหมือนคนอื่น เรื่องราวที่ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครเห็น ในเมื่อลบมันออกไม่ได้ และไม่สามารถทำให้หายไปได้ ก็เก็บเอาไว้อย่างนี้ เป็นเครื่องเตือนสติ อย่างน้อยที่สุดแล้ว เราก็ฟันฝ่าอุปสรรคต่าง ๆ มาได้ จนทำให้มีวันนี้ วันที่หลาย ๆ คนยังก้าวมาไม่ถึง
พ่อรู้ไหมว่า ผมยังหายใจมาจนถึงทุกวันนี้เพื่ออะไร และผมผ่านปัญหาต่าง ๆ แต่ละเรื่องราวมาได้ยังไง และที่ผมยังยืนหยัดต่อสู้กับชีวิต ถึงขั้นยอมตายกันไปข้าง เพื่อใคร...
ผมทำเพื่อคนแค่ 2 คนเท่านั้น คนแรกคือผม ส่วนอีกคน ไม่ใช่พ่อแน่นอน...
น่าสงสารจังเลย แต่คุณก็มีการงานที่ดี อย่าเก็บมาคิดก็แล้วกันนะคะ
ตอบลบสัญญาหรือความจำได้หมายรู้ เราไม่สามารถห้ามไม่ให้มันผุดขึ้นมาได้ แต่เราสามารถใช้สติไม่ให้ปรุงต่อได้ครับ ถ้ามีสติิก็จะเห็นมันดับไปตรงหน้าเลยทีเดียว
ตอบลบ