Honda City จนได้ เย้ ๆ

นานมาแล้ว คงจำกันได้ว่าต้นปี ณ เดือนมกราคม ผมตั้งเป้าหมายเอาไว้ว่าจะออกรถ Honda City ให้ได้ในปีนี้ และบัดนี้ปลายปีพอดี ผมก็ทำได้จริง ๆ ครับไปทำการจองรถไว้แล้วเรียบร้อย ว้าว ๆ สุดเท่ไปเลย

ลึก ๆ แล้วในใจก็ไม่ได้มีความอยากได้อะไรนักหนา เพราะงานที่ทำอยู่นั้นไม่ได้เคลื่อนที่ไปไหนเลย อีกอย่างคือเป็นการเสียเงินจำนวนมากโดยใช่เหตุ แต่ก็อย่างว่า บางครั้งเราก็อยากจะสบายบ้าง อะไรบ้าง จริงมะ สุดท้ายเรื่องราวในปี 2012 นี้ผมก็จัดไปจนได้กับรถในฝัน ที่เอาภาพแปะไว้ในห้องทำงาน เนิ่นนานนับปี

คนเรานั้น เวลาตั้งเป้าหมาย ก็มักโดนคนหัวเราะเยาะ แต่เมื่อเขาทำได้จริง ๆ ตามที่เขาตั้งหวัง เสียงหัวเราะนั้นถึงจะสงบลง ทำไมหรือ การมีความฝัน มีเป้าหมาย มันผิดอะไร

หลายคนที่อยู่รอบตัวก็เคยหัวเราะผม ในวันที่ผมบอกว่า "สักวันหนึ่งจะมีรายได้เดือนละแสน" ใช่แล้ว ในวันนั้นผมก็โดนหัวเราะ และโดนถากถางมาตลอดเส้นทาง จนกระทั่ง มาถึงวันที่ผมทำได้จริง ๆ ยอดรายได้ทั้งสิ้นในเดือนที่ผมสามารถหาได้มากกว่า 100,000 บาท อาจจะฟังดูตลก เมื่อเห็นสภาพผมขับรถมอเตอร์ไซเก่า ๆ ใส่เสื้อผ้าธรรมดา กินอยู่ แบบคนทั่วไปที่เขาไม่มีเงิน ทำไมน่ะเหรอ

ก็แล้วทำไมเราต้องสิ้นเปลืองให้มากขึ้นด้วย มีเงินเยอะ ต้องซื้อของแพง ๆ มาใช้อย่างงั้นเหรอ มันก็อาจจะจริงในบางเรื่อง แต่ในบางเรื่องก็ไม่จริงเสมอไป อีกอย่างก็คือเงินที่หามาได้นั้น ควรเก็บไว้เพื่อใช้ในการขยายกิจการให้เติบโตไปอีก เก็บเอาไปลงทุนในส่วนต่าง ๆ หรือเอาไว้ป้องกันยามฉุกเฉินก็ดีกว่าเอามาใช้จ่ายฟุ่มเฟือย

หลายครั้งผมก็กินข้าวแพง กินเหล้า แต่นั่นก็คือในวันที่ผมหาเงินได้มากเท่านั้น และมันก็ไม่ใช่ทุกครั้งเสมอไป เพราะส่วนมากแล้วผมนำมาลงทุนกับกิจการ เช่น เดือนนี้ได้ซื้อเครื่องเข้าเล่มหนังสือไป 13,500 บาท กระดาษอีก 4,800 บาท เสื้อไว้ขายอีก 17,000 บาท และโน่นนี่อีกสารพัด เป็นการเอาเงินไปต่อเงิน แล้วผลที่จะ return กลับคืนมาก็คือ กำไร ที่กลายเป็น Honda City ให้กับผมได้

สุดท้ายปีนี้ ผมก็ทำได้ตามที่ได้วาดฝันไว้ อันได้แก่
Mac Book Air
Honda City
โต้ะปิงปอง

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

เรื่องราวชีวิตของ ถาวร ศรีเสนพิลา

นักสู้ต้นแบบของผม

เทคนิคการทำโปรแกรมขาย