จุดเปลี่ยนของชีวิต
จริง ๆ แล้วมันเป็นเรื่องเก่าที่ผมนำมาเล่าใหม่เฉย ๆ ครับ ว่าจุดเปลี่ยนของชีวิตมันมาจากไหน เกิดเหตุการณ์อะไร ทำไมเด็กคนหนึ่งที่ไม่ได้เรียนการเขียนโปรแกรม กลายมาเป็นโปรแกรมเมอร์ได้ มันต้องมีอะไรซักอย่างแน่นอน ใช่ครับ เรื่องก็เป็นดังนี้เลย
ช่วงนั้นฝึกงานครับ ผมจบ ปวส ปีแรก ก็พอเขียนโปรแกรมได้ไม่ถึงกับเก่งกาจอะไร และยังไม่คิดจะเอาดีในทางนี้เลย เพราะชอบการซ่อมคอมพิวเตอร์ คิดเอาไว้ว่าเรียนจบแล้วจะมาเปิดร้านซ่อมคอมที่บ้านนอกของผม แต่บังเอิญ ไอ้ร้าน บายคอม ที่ผมไปฝึกงานมันดันให้ผมเช็ดกระจก และทำความสะอาดคอม ไม่ให้ผมเป็นช่างซ่อม ก็เลยน้อยเนื้อต่ำใจ ไม่ไปแม่งเลย
กระทั่ง อาจารย์มาตามที่บ้าน และบอกให้ผมกลับไปฝึกงานซะ แต่ผมก็ไม่ไป สุดท้ายอาจารย์เลยให้ผมไปอบรมที่ ม.อุบล โครงการ Developer Summer Camp เฮ้อ อาไรกันวะ เอา ๆ ไหนก็ไหน ๆ ละ ผมเลยอดเอาครับไปนั่งฟัง 2 เดือน ก็มีเพื่อนผู้ร่วมอุดมการณ์ไปด้วยกัน 2 คนคือบักต้อย และบักนนท์
หลังจากจบคอร์สภาษาต่าง ๆ ไล่กันมาตั้งแต่ C, C++, JAVA, Action Script, PHP, Symbian, Oracle ผมก็ได้อบรมสารพัดหลักสูตร ไม่รู้เรื่องซักอย่างหรอกครับ ฟังไปงั้นแหละเพราะผมไม่ได้ชอบทางนี้เอาซะเลย แต่ทว่ามีสิ่งหนึ่งที่สะกิดความรู้สึกผม นั่นคือผู้สอนครับ เขาช่างเทพเหลือหลาย จำคำสั่งต่าง ๆ ได้สารพัดเลย รำโค้ดโป้ะเป้ะ อย่างเมามันส์ อาไรวะเนี่ย มันช่างเท่ และโก้เหลือหลาย
ผมอยากเป็นแบบนั้นจังเลย ว้าว ๆ ๆ รำโค้ดแล้วก็ได้เงิน แหมดีจังเลย ดีกว่าซ่อมคอมตั้งเยอะ ผมก็เลยคิดว่าจะลองหัดเขียนโปรแกรมแบบจริงจังเลย
จากวันนั้นเป็นต้นมา ผู้ชายคนนี้ก็ไม่มีความคิดจะเป็นช่างซ่อมคอมอีกเลย มุ่งหน้าสู่วิถีนักเขียนโปรแกรมอย่างเต็มภาคภูมิ จนทุกวันนี้ ความคิดความอ่าน ก็ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ไปสู่ระดับโลก
ไม่อยากเชื่อจริง ๆ ครับว่า เหตุการณ์เพียงเล้กน้อย พลิกชีวิตคนคนหนึ่งไปทั้งชีวิตเลย
ช่วงนั้นฝึกงานครับ ผมจบ ปวส ปีแรก ก็พอเขียนโปรแกรมได้ไม่ถึงกับเก่งกาจอะไร และยังไม่คิดจะเอาดีในทางนี้เลย เพราะชอบการซ่อมคอมพิวเตอร์ คิดเอาไว้ว่าเรียนจบแล้วจะมาเปิดร้านซ่อมคอมที่บ้านนอกของผม แต่บังเอิญ ไอ้ร้าน บายคอม ที่ผมไปฝึกงานมันดันให้ผมเช็ดกระจก และทำความสะอาดคอม ไม่ให้ผมเป็นช่างซ่อม ก็เลยน้อยเนื้อต่ำใจ ไม่ไปแม่งเลย
กระทั่ง อาจารย์มาตามที่บ้าน และบอกให้ผมกลับไปฝึกงานซะ แต่ผมก็ไม่ไป สุดท้ายอาจารย์เลยให้ผมไปอบรมที่ ม.อุบล โครงการ Developer Summer Camp เฮ้อ อาไรกันวะ เอา ๆ ไหนก็ไหน ๆ ละ ผมเลยอดเอาครับไปนั่งฟัง 2 เดือน ก็มีเพื่อนผู้ร่วมอุดมการณ์ไปด้วยกัน 2 คนคือบักต้อย และบักนนท์
หลังจากจบคอร์สภาษาต่าง ๆ ไล่กันมาตั้งแต่ C, C++, JAVA, Action Script, PHP, Symbian, Oracle ผมก็ได้อบรมสารพัดหลักสูตร ไม่รู้เรื่องซักอย่างหรอกครับ ฟังไปงั้นแหละเพราะผมไม่ได้ชอบทางนี้เอาซะเลย แต่ทว่ามีสิ่งหนึ่งที่สะกิดความรู้สึกผม นั่นคือผู้สอนครับ เขาช่างเทพเหลือหลาย จำคำสั่งต่าง ๆ ได้สารพัดเลย รำโค้ดโป้ะเป้ะ อย่างเมามันส์ อาไรวะเนี่ย มันช่างเท่ และโก้เหลือหลาย
ผมอยากเป็นแบบนั้นจังเลย ว้าว ๆ ๆ รำโค้ดแล้วก็ได้เงิน แหมดีจังเลย ดีกว่าซ่อมคอมตั้งเยอะ ผมก็เลยคิดว่าจะลองหัดเขียนโปรแกรมแบบจริงจังเลย
จากวันนั้นเป็นต้นมา ผู้ชายคนนี้ก็ไม่มีความคิดจะเป็นช่างซ่อมคอมอีกเลย มุ่งหน้าสู่วิถีนักเขียนโปรแกรมอย่างเต็มภาคภูมิ จนทุกวันนี้ ความคิดความอ่าน ก็ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ไปสู่ระดับโลก
ไม่อยากเชื่อจริง ๆ ครับว่า เหตุการณ์เพียงเล้กน้อย พลิกชีวิตคนคนหนึ่งไปทั้งชีวิตเลย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น