Programmer ชื่อ ถาวร ศรีเสนพิลา

ท่านมหาแซม ถือได้ว่าเป็นอีกคนหนึ่งที่เป็นต้นแบบ ในการต่อสู้ชีวิตของผมเลยทีเดียว ผมเองทีแรกก็ไม่ได้รู้จักโดยตรง จำได้ว่าตอนที่ผมซื้อ computer เครื่องแรกในชีวิตนั้น ทางร้านแถมโปรแกรมชื่อว่า "มหาหมอดู" มาให้เลย และผมกับน้อง ก็ดูดวง เล่นโปรแกรมนี้กันแบบไม่ยอมหลับเลยทีเดียว ผ่านไปหลายปี ผมเขียนเว็บได้ เขียนโปรแกรมเป็นก็เลยทำเว็บชื่อว่า ubonit.com ออกแนว ทำวีดีโอ ถ่ายทอดวิชาความรู้ในการเขียนโปรแกรม แต่สุดท้ายก็ไม่รุ่ง โครงการนี้เจ้งไม่เป็นท่า เพราะมีสมาชิก 1 คนคือผมคนเดียว จากนั้นผ่านไปอีกซักพัก ก็ได้ทำเว็บชื่อ javathailand.com ขึ้นมาอีก โดยนำไอเดียเดิมมาทำอีกรอบ แต่คราวนี้แตกต่างออกไป เพราะมีระบบแต้มมาเกี่ยวข้อง เอามาเอาไปรุ่ง และก็รุ่งมากขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดวันหนึ่ง ท่านมหาแซม ก็มาเป็นสมาชิกเว็บผม และสมัครเป็น VIP Member จากจุดนั้นคือก้าวแรก ที่ทำให้เราได้คุยกัน วันเวลาผ่านไปราวๆ 2 ปีได้ ถ้าผมจำไม่ผิด วันหนึ่งผมก็พบ เฟสบุค ของท่านมหาแซม และผมก็แอดไป เพื่อขอเป็นเพื่อน ท่านก็ใจดี ตอบรับ และเราก็ได้คุยกันเรื่อยมา ทำให้ผมยิ่งมองเห็นความเป็นนักสู้ ความเป็นยอดโปรแกรมเมอร์ของท่าน อย่

เป็นเวลานานหลายปี ที่ผมได้ออกเดินทางค้นหาตัวเอง เหมือนจะใช่ เหมือนจะพบแล้ว แต่ก็ยังไม่ใช่ซะทีเดียว วันนี้อยู่ว่างๆ เนื่องด้วยเป็นวันสงกรานต์เลยลองมาถามตัวเองเล่นๆ กับคำถามเดิม ที่เคยถามเอาไว้เมื่อนานมาแล้วว่า "เราอยากจะเป็นอะไร อยากทำอะไรกันแน่ ในชีวิตนี้" คำตอบมันดูสับสนไปหมด เหมือนกับว่าในแต่ละช่วงชีวิต มีสิ่งที่อยากทำแตกต่างกันไป ก็เลยลองเขียนดูว่าตัวเองทำอะไรได้บ้าง และได้ถึงระดับไหน แล้วชอบมันจริงๆ หรือเปล่า ผมตีปิงปองได้ ผลงานก็เคยได้เป็นแชมป์จังหวัด และเคยเป็นตัวแทนเขตการศึกษา แต่ลึกลงไปข้างในแล้ว ผมไม่ได้ชอบตีปิงปองเป็นชีวิตจิตใจ คือ เล่นก็ได้ ไม่เล่นก็ได้ ผมเขียนโปรแกรมได้ ผลงานก็มากมาย ประสบการณ์ทำงานมี การแข่งขันก็ได้ชนะเลิศ ประสบการณ์ทำงานก็เพียบ แต่ มองเข้าไปข้างในลึกๆ ผมไม่ได้ชอบเขียนโปรแกรมเลย อารมณ์เดียวกับตีปิงปอง ผมสอนคนได้ เป็นวิทยากร เป็นอาจารย์ได้ ผลงานก็เพียบ ปีนึงสอนไปหลายสิบคอร์ส แต่ลึกเข้าไปข้างในก็เช่นเคย ผมไม่ได้ชอบการสอนคน แล้วเราชอบอะไร แต่ละทางที่เดินไปก็ดูมันสำเร็จไปแล้ว เลยลองมองไปที่คนอื่นๆ ที่เขาสำเร็จ เขาจะรู้และโฟกัสตัวเอ